-
Nieuwsgierig
Mijn weg is al een poosje leren, ervaren en leren. In een best snel tempo ben ik zoveel nieuws te weten gekomen. Over mijzelf, dierbaren, anderen, de wereld. Maar ook over feiten en regels, die hier tussendoor hun weg banen. Waar ik volop van geniet is mijn kennis van het functioneren van de menselijke geest. Noodgedwongen door mijn situatie van de afgelopen jaren, ben ik verder gekomen. Een stap verder op mijn weg. Waar zal die uitkomen? Ik ben vreselijk nieuwsgierig. Alles wat erop je afkomt, geeft je een keuze. Iets wat je niet altijd ziet of ervaart, maar toch is het er. Je kunt besluiten om je ervaringen te gebruiken als onderzoek,…
-
Toekomstgedachten
Soms is het net of je er bent, in de toekomst. Niet in gedachten, maar gewoon echt. De toekomst kan je volledig in beslag nemen, en dan vooral de negatieve versie ervan. Zo mis je zomaar een groot deel van je dag. D’as toch niet de bedoeling van de dag? Mijmeren over een fijne vakantie, plannen maken voor een nieuwe sport, je verheugen op een mooi feest, uitkijken naar een opleiding, een heerlijk huis in de toekomst of gewoon een gezellig samenzijn met dierbaren? Allemaal mooie vooruitzichten waar je gedachten bij kunnen zijn. Eraan denken geeft je alleen al een goed gevoel. Misschien klopt je hart dan wat sneller, verschijnt je glimlach, ga je…
-
In het nu
Het nu is vaak fijn, echt. Dan geniet ik van wat de zintuigen waarnemen. Mijn ogen hebben het druk met kijken en mijn neus ruikt wat af. Het moment tovert mij soms in een super stemming. Dan doe ik heimelijk een rondedansje en denk ik, wat heerlijk is dit! De geur van koffiebonen, het gevoos van de kat, mijn dollende kinderen of het aanlokkelijke ligbedje op mijn balkon. Mijn gedachten laten me geregeld dagdromen, maar zorgen niet voor die fijne genietmomentjes. Die ervaar ik alleen in het nu. Het moment laat zich ook verkennen. Elke moment is nieuw, pril en je weet nooit wat er gaat komen. Een ervaring dient zich aan, blijft even of soms langer en gaat…
-
Zen buikje
Twee handen leg ik op mijn buik, als ik op mijn kussen zit. De duimen raken elkaar vlak onder de navel en mijn andere vingers liggen in de vorm van een kommetje eromheen en ondersteunen elkaar losjes. Tijdens de meditatie ben ik opmerkzaam van wat er gebeurt in mijn buik. Ik voel hem opbollen bij de inademing en merk hoe hij weer invalt bij de uitademing. Ook borrelt of steekt het daar wel eens, maar dat is oké. Het is vertrouwd om zo te zitten voor me, ik doe het dagelijks. Soms kort, soms lang en soms heel lang. Ik heb een zen buikje en ben er vriendjes mee geworden. Voor het eerst van…
-
Geduld
Geduldig zijn is niet mijn sterkste kant. Telkens weer trap ik in mijn eigen valkuil van te snel willen gaan. In mijn ogen gaat er veel niet snel genoeg. En dat, terwijl ik tegenwoordig een stuk langzamer mijn leven leef. En ook, als ik om mij heen kijk en concludeer dat ik eigenlijk best snel ga. Het is mijn hoofd wat vooruit holt, veel sneller dan ik bij kan houden. Een verwarrend duaal verschijnsel in mij? Geduld is een vorm van wijsheid. In de mindfulness betekent geduld dat je je ideeën loslaat hoe de dingen zouden moeten zijn en ziet hoe de dingen in werkelijkheid zijn. Geduld laat zien dat…
-
Wat kan ik, mama?
‘Wat kan ik nu eigenlijk, mama?’ ‘Waarom ben ik nergens goed in?’ Best lastig om te horen van je eigen kind. Natuurlijk kan je kind een boel en natuurlijk kan het veel dingen goed. Waar dit akelige gevoel dan vandaan komt? Tja, dieu mag het weten. Mijn inschatting als moeder is dat de puberteit een boel opschudt en in de war brengt. En dan bedoel ik vooral bij het kind zelf. Als ouder moet je blijven aanhaken bij de snelle ontwikkeling en vooral ook telkens weer finetunen, zoals ik dit noem. Even weer afstemmen op het kanaal waar je kind zich op dat moment begeeft. Het niet oordelen en de…
-
Tegenbeweging
‘Het doel van het leven is volgens mij keihard genieten, terwijl je ondertussen leert van het vallen, opstaan en weer doorgaan’ zei ik tegen mijn puberdochter die een beetje in de put zit. Door haar dacht ik weer na over mijn eigen leven, maar ook over dat van anderen. Over hoe het kan dat wij volwassenen ons eigenlijk niet als volwassenen gedragen op emotioneel vlak. Over hoe het kan dat het voorbeeld wat kinderen geregeld hebben niet klopt. Ook over hoe het kan dat wij vaak onbewust een tegenbeweging maken van waar feitelijk het omgekeerde nodig is. Angst duwen we weg, tegenslag mag er niet zijn, voor een rot gevoel…
-
Gedachten
Vandaag was zo’n dag met veel ’tussendoor’ gedachten, zoals ik deze noem. Gedachten die maar doorgaan en malen in je hoofd, terwijl je er eigenlijk geen aandacht of tijd voor hebt. Van die gedachten die een loopje met je nemen of je zelfs uit lijken te lachen, omdat je er geen grip op krijgt. Toen ik vanmiddag thuis kwam en de deur achter mij dichttrok plofte ik op een traptrede. Ik kon geen kant meer op, zo moe was ik. De leegte in huis vloog mij aan, mijn kinderen en zelfs mijn twee knaagdiertjes waren bij hun papa. Terwijl ik de trap opliep naar boven voelde ik de tranen prikken…