• Blog 3 jaar

    Mijn blog is jarig en bestaat nu drie jaar. Hier ben ik trots op, maar vooral ook blij mee. Mijn weblog is mijn ‘kind’, manier van reflectie en overpeinzing, maar ook een steun. Uiteindelijk is alles wat ik schreef mijn biografie geworden, iets van ik vooraf niet had bedacht. Mijn blog is ontstaan, met een heldere vraagstelling, maar zonder doel. Het idee van mijn weblog was geboren na het zien van de film Julie & Julia. Ik vond het idee van een blog met een duidelijke vraagstelling zo mooi. Voor mij was het vooruitzicht van het volgen van een mindfulnesstraining een passende: ‘Van mind vol naar mindful?’ is zo ontstaan.…

  • Zelfanalyse

    Vanmiddag was het even tijd voor een korte zelfanalyse. En de aanleiding? Stress! Ik vertelde een dierbare hoe ik als mens functioneer. Gewoon, omdat ik tegenwoordig heel goed opmerk hoe ik in elkaar steek, dat ik zelfbewust ben, maar ook dat ik soms last heb van mijzelf. Ik kan echt heel irritant zijn voor mezelf. Als ik dit merk verschijnt steeds vaker mijn glimlach. Hoe heerlijk is dat? Ik kan benoemen wat er in spanningsvolle situaties met mij gebeurt, hoe ik reageer op stress. Ik ken de stadia die ik doorloop en ik weet welke plekken in mijn lichaam en geest het hardst geraakt worden bij spanning. Deze herkenning en…

  • Morgen is er weer een dag

    Mijn lieve puberkinderen liggen (allebei!) weer in hun bedjes. Iets later dan gepland door de drukte in hun hoofden vanwege huiswerk, onzekerheden, vriendjes, vriendinnetjes, pijntjes, hockeytraining of het volle dagschema. Een van mijn kinderen stapte in bed en zei: “Ik kan voorlopig niet slapen, ik ben zó druk.” Ik lag juist op de grond wat yogaoefeningen te doen, dus ik zei: “Kóm, kom maar even bij mij liggen en rustig worden.” Na vijf minuutjes zo heerlijk saampjes op de grond vertoeven was de hartslag van mijn kind gedaald, de ademhaling rustiger en de gedachten bedaard. Samen luisteren naar elkaars ademhaling is een heel mindful gebeuren en bovendien lekker warm en…

  • Vertrouwen

    Mijn vertrouwen is terug en dat is heerlijk. Alles ervaar ik, fijn of niet fijn, maar ik voel me absoluut mens met veel momenten van genot. Sinds ik gevorderd ben met mijn mindfulnesstrainer opleiding lijkt het of er nog maar weinig aan mij voorbij gaat. Ik leef, ervaar en heb een grotere gevoeligheid ontwikkeld bij het onderscheiden van wat er van moment tot moment in mijn hoofd en lichaam gebeurt. En daar voel ik me goed bij. Knokken, mokken, balen, stressen, genieten, haasten, huilen, lachen, boosheid, verdriet, glunderen, rennen, zwijgen, kletsen, pijn, teleurstelling, frustratie, hulpeloosheid, kwetsbaarheid, euforie, flow, irritatie, enthousiasme, onzeker, standvastig, opwinding of teneergeslagen. En dan heb ik er een…

  • Druk

    Druk, druk, druk? Je bent zo druk als je jezelf maakt toch? Steeds vaker durf ik gewoon nonchalant te zijn tegenover de dingen waar ik me druk om maak. Dat voelt fijn, beter. Drukte in je hoofd of drukte op een dag zet je in de stand van de automatische piloot, de stand van gewoon gaan. En dat wil ik niet meer de hele tijd, want ik word er erg gespannen van. Ik heb tijd nodig om te stoppen, ademen, kijken en vervolgens bewust weer verder te gaan. Als ik geen tijd heb om te dromen, hardlopen, pielen, schrijven of lekker aan teuten, dan gaat het niet goed met me.…

  • Hallo wereld

    Zonder liefdevolle vriendelijkheid is aandachttraining niet compleet. Vriendelijkheid en mildheid is onmisbaar bij het ontwikkelen van aandacht. Je kunt het vertalen in een kwaliteit die je graag in je leven zou willen hebben of versterken, zoals bijvoorbeeld rust, vrijheid of geluk. Tja, en toen kwam alles tegelijk. Ik was al gewaarschuwd, door anderen maar ook door mijzelf. Op 15 september startte ik met de Opleiding Mindfulnesstrainer en op 29 oktober met mijn nieuwe baan. Hoe heerlijk is dat na een vreselijk lange periode thuis. Een periode waar het gevoel van ‘naast de maatschappij staan’ en eenzaamheid overheerste. Een lastige tijd van extreme vermoeidheid en neerslachtigheid vanwege mijn scheiding, verhuizing, werkloosheid en…

  • Puzzelstukje

    Mijn puzzel wordt steeds completer, zo voelt het. Vandaag kwam er ineens heel onverwacht een puzzelstukje bij. En hij past, echt helemaal precies! De beslissing om toch in september te starten met mijn studie is goed geweest. Mijn droom om mindfulnesstrainer te worden stond al ruim een jaar vast, alleen ik bleef hem uitstellen met alle redenen van dien. Mijn gevoel vergeten in mijn afweging past eigenlijk niet bij me, maar ik heb het wel gedaan. Nu merk ik hoe belangrijk een drijfveer is, het geeft je bestaansrecht en is een houvast, zeker in lastige tijden. Met plezier stap ik iedere zaterdagochtend in mijn oranje Twingootje om naar Utrecht te…

  • Focus

    Obstakels is het enige wat je ziet, als je je laat afleiden van je doel – Henry Ford. “Tingeling, tingeling, tingeling!” Het vertrouwde geluid van de schoolbel van de basisschool achter mijn huis hoor ik weer. Het is zo’n ouderwetse bel, die klinkt door het heen en weer bewegen van je hand. Terwijl ik nog in mijn bed lig, realiseer ik mij dat het geregelde schoolleven weer begonnen is na een lange zomervakantie. Een beetje van de wereld door een gebrekkige nachtrust klim ik uit mijn bed. Een nieuw schooljaar was voor mij altijd een nieuwe start. Een mogelijkheid om de dingen anders te doen dan het jaar ervoor. Vol energie…

  • Over eerlijkheid

    Zojuist heb ik mijn opleidingscoördinator via de mail gemeld dat ik voortijdig de retraiteweek heb verlaten. ‘Eerlijkheid duurt het langst’ hoort bij me en gaat knagen als ik dit negeer. Hoe pijnlijk ook, het leek mij verstandig om te luisteren naar mijn gevoel. Mijn droom om mindfulnesstrainer te worden blijf ik najagen. Ik hoop dat ik alsnog toegelaten word tot de opleiding in Amsterdam. Zo niet, dan kijk ik verder, want er zijn vast nog wel andere mogelijkheden en ik hoop kansen om in september 2012 te starten. Bij een aantal opleidingen is de retraite een onderdeel van de opleiding zelf. Misschien is dat wel beter voor mij op dit…

  • Genieten

    Het voelt steeds meer als thuiskomen, als vroeger, als mij. Zo heerlijk om weer onbezorgd blij te kunnen zijn en te genieten van wat ik aan het doen ben. Ik ben weer terug bij mij en vind mezelf heel oké. Ik doe me niet mooier voor dan ik ben en voel me goed in mijn vel. Weet je hoe lekker dat is na jaren verkramping? Ik ben tevreden met mezelf, want ik ben oprecht en puur. Haten, liegen, verafschuwen, bedriegen en anderen pijn doen is niet mijn ding. Ik kan mezelf recht aankijken in de spiegel, achterom kijken en vooruit kijken is prima voor me. Ik heb geen dingen achter…