‘Waarom dagenlang klimmen naar de top als de helikopter je er in een half uur naartoe brengt?’, las ik net. Klimmen is een soort metafoor voor doorgaan. Stap voor stap verdergaan, nieuwsgierig en rustig je weg vervolgen. Of trede voor trede, zoals ik vanmiddag deed met mijn dochter. Ze telde 270 treden bij ‘Klim naar het licht’ naar boven en ook weer omlaag. Super! En een mooie mindfulnessoefening. Klimmen, vrolijk doorgaan, wat je ook tegenkomt op je weg. En dan af en toe even stilstaan, observeren en genieten van het moois om je heen. De weg ergens naartoe is heel belangrijk, hoe hij ook is, dus neem hem mindful. Zo…

Het meditatiekussen is voor mij een fijne plek om te zitten. Mediteren brengt me rust en ontwart mijn gedachten. Na een mindfulnessoefening voel ik me sterk, beresterk, maar echt niet altijd. Het kussen is geen lokmiddel voor genot of plezier, maar een moment van afstemming met mezelf. Eerlijke, open en vriendelijke finetuning met mijn binnenwereld. Aardig zijn voor wat ik voel, denk en ervaar doet me goed. De afgelopen tijd veranderde er wat in mijn beoefening. Telkens wanneer ik ging zitten voelde ik mij kwetsbaar en kwamen er tranen. De tissuebox zette ik standaard erbij, en dat was oké. Toch overvielen de tranen en het verdriet mij. Wat maakte dat…