Thema wordt motto

Zorg goed voor jezelf! was een geslaagde week. Heel tevreden kijk ik terug op een prima, door mijzelf geïnitieerde themaweek. Ik ben meer de deur uit gegaan, heb mijn to-do lijst wat opzij geschoven en iedere dag iets gepland waar ik blij van werd. Het was hard nodig om iets aan mezelf te doen, want mijn stemming was slecht en mijn lijf voelde gespannen. Een pluimpje voor mezelf, omdat ik het signaleer en er ook iets aan doe.

Mediteren lukt niet zo goed, dat vind ik heel vervelend. Mij hierover opwinden heeft geen zin, het komt wel weer, daar vertrouw ik op. Af en toe en niet te lang is prima voor mij op dit moment in mijn leven.

Hardlopen gaat goed. Sinds vorige week heb ik de kilometers opgevoerd en is mijn plezier in hardlopen terug. Al ruim vier jaar loop ik zo’n twee tot drie keer in de week minimaal vijf kilometer. Het is mijn uitlaatklep en maakt me blij en sterk. Ook is het goed voor mijn zelfvertrouwen en slaap. Endomondo en lekkere muziek op mijn hoofd stimuleert me tijdens het lopen. Mijn conditie is er nog! Hij was alleen een beetje ingedut…

Ik zal toch moeten leren om mijzelf ook in tijden van acute, hardnekkige spanning staande te houden. Uit het veld geslagen, moe en somber zijn lost niet veel op. Ik kan niet om die gevoelens heen, ervaar ze volop, maar ik moet er niet in blijven hangen.

Beetje bij beetje pak ik dingen op die goed voor me zijn, waarvan ik energie krijg. Dat is oké. De themaweek zet ik om in levenslang. Mijn nieuwe motto is: zorg voor jezelf! En goed voor mezelf zorgen brengt veel positiefs. Hier komen ze in een opsomming, zodat ik ze later nog eens terug kan lezen als dit nodig is… :

De frons in mijn voorhoofd is weg, ik sta letterlijk stevig op mijn benen en voel de ondergrond onder mijn voeten, mijn huid ziet er beter uit, mijn haar glanst, ik loop rechter op, voel me energiek en kijk met een optimistischer blik de wereld in. Ook proef ik beter, slaap ik lekker, geniet ik van kleine dingen en heb ik bij het opstaan zin in de dag. Mijn glimlach tovert zich vaker tevoorschijn, mijn humor is terug en ook mijn aandacht voor anderen. Mijn hartslag is gelijkmatig en zonder ritmestoornissen of kloppingen. Ik adem rustig, mijn adem zit laag en ik kan me gemakkelijk concentreren. 

Mijn EHBStress motto is en blijft waarschijnlijk altijd: zorg goed voor jezelf! En dat is heerlijk…