‘You go girl!’
Het leven leven is nog helemaal niet zo makkelijk. Gewoon de dag nemen zoals hij is, tevreden zijn met dat wat er is en ook nog genieten en ontspannen tussendoor. Voor veel mensen is dit zeker niet vanzelfsprekend. Chronische pijn, verdriet, boosheid, verkramping, overmatige stress, onzekerheid, verlies, ongeduld, onmacht, starheid, oververmoeidheid, onzekerheid, afscheid, depressie, piekeren, slapeloosheid en nog veel meer. Het is er allemaal. Onlosmakelijk met het leven verbonden en je krijgt het er gratis bij. Vaak ook nog als je er niet om gevraagd hebt en meestal op een heel onhandig moment.
Vanavond had ik mijn eerste intakegesprek met een deelnemer die in september meedoet met mijn mindfulnesstraining. Wat was dat genieten, iets wat ik vooraf helemaal niet bedacht had. Ik vond het spannend, maar stelde mijzelf vooraf gerust met ‘je brengt jezelf mee, je bent oké, je hebt echt verstand van mindfulness.’ Hier voegde ik nog aan toe het fijne ‘vertrouw op wie je bent en wat je kan.’ Ik was er klaar voor na een korte meditatie en daar ging ik: ‘You go girl!’
Trots was ik op mezelf, omdat het goed ging. Ik heb denk ik prima overgebracht waar de training over gaat, wat mindfulness is en wat het niet is. En dat allemaal door gewoon mezelf te zijn, zonder de poeha en blabla waar ik allergisch voor ben. Het voelt heel goed dat ik echt iets kan betekenen voor een ander. Iemand helpen bij de aandachttraining, waardoor zijn of haar leven wat gemakkelijker wordt. Alle ellende in de eerste alinea leren deelnemers te laten zijn zoals ze zijn. Op je gemak met ongemak en ondertussen gewoon lekker verder leven. En met plezier.
Ik heb veel meegemaakt, geïnvesteerd en opzij gezet om te zijn waar ik nu ben. Maar het voelt zo rete goed! Ik word serieus happy van alles wat mindfulness met zich meebrengt. Je hebt er gewoon veel aan in het dagelijks leven, het is praktisch toepasbaar. Dat praktische past bij mij en breng ik hierdoor bijna als vanzelf over. Het voelt als een kado dat ik over drie weken mijn deelnemers in contact mag brengen met mindfulness. Ik heb er zin in om aan de slag te gaan als mindfulnesstrainer!
Zo reed ik weg op mijn fietsje na een mooi intakegesprek. De tranen sprongen direct in mijn ogen toen ik buiten stond. Ik liet ze lopen met een brede grijns op mijn gezicht. Mijn vak voelt goed, zo ontzettend goed. Ken je het gevoel van dat iets lijkt te kloppen? Dat dus en daar word ik gelukkig en blij van. Mindfulness is een bijzonder vak en past bij mij. Mijn hooggevoeligheid en gave staan hier niet in de weg, maar ik kan ze juist gebruiken. Hoe heerlijk is dat?