Vakantie

De vooravond van mijn vakantie is heel leerzaam voor me. De spanning stijgt, het aantal taken neemt toe (ik loop vaak achter op schema als ik wegga) en nu schrijf ik, terwijl ik iets anders plande te doen. Het hardlopen schuif ik naar morgenochtend. Dus moet ik zo wel bijtijds naar bed. En de afwas? Ook maar morgen.

Ik ben al moe als ik dit schrijf, maar toch ga ik schrijven. Ik vind het zo heerlijk om te doen. Keuzes maken, het leven is er vol van. Gelukkig volg ik tegenwoordig zo mijn gevoel, dat de keuzes die ik maak in elk geval goed voelen. Dat is dan wel weer fijn.

Ik vind op vakantie gaan best spannend en mijn hoofd zit vol met vragen. Hoe is de temperatuur? Ligt mijn bedje wel lekker? Is het daar wel zo mooi als de website laat zien? Ik merk mijn vraagtekens op, laat ze vriendelijk komen, maar laat ze voor wat ze zijn. Dit hoort erbij denk ik dan, dat heeft iedereen. Met een mooi woord noemen we dit pré vakantiestress. En dan bestaat er ook nog vakantiestress, de uitpakstress als je weer thuis bent en de reguliere stress die je na drie dagen thuis weer te pakken hebt.

Jeetje, dat ik er nog zin in heb. Ja, heel erg veel zin! De taken en keuzes voor een vakantie horen er wat mij betreft gewoon bij. Ondanks de drukte, voel ik me prima ontspannen en werk ik gewoon even door. Wat heb ik er zin in! Want ik ga op vakantie en wat neem ik mee? Mijn twee ongelofelijk lieve puberschatten, mijn kanjer maatje, meditatiekussen, hardloopschoenen en heel veel boeken. Alle gaatjes in de tassen worden opgevuld met boeken. Eén thriller en veel boeken over mindfulness. Ik ben nog lang niet klaar met alles wat er geschreven staat op het gebied van aandachttraining. Net nog even het boek ‘Mindfulness en zelfcompassie’ op de stapel gelegd. Deze moet beslist ook mee.

Mindful de vakantie voorbereiden is niet mijn sterkste kant, maar mindful op vakantie zijn gaat mij best goed af. Ik denk dat dit te maken heeft met de wensen of eisen die ik stel aan de vakantieweken. Ik heb er niet veel. Soms een zonnetje, een boek, een wijntje, een gulle lach, lekker eten en knuffelen. Genieten van de mooie momenten die de dagen mij brengen. En als er iets minder mooi of prettig is, dan komt er daarna beslist weer een nieuw, fijn moment om te koesteren.

Het afzetten van onze huidige stemming tegen de gewenste stemming (of de stemming die we denken te moeten hebben), maakt ons somber en verwijdert ons van hoe we willen zijn. Dingen zijn vaak niet zoals we wij het graag zouden zien. Neem nou mijn witte benen op de foto. Te akelig om aan te zien eigenlijk, maar toch pronkt mijn foto nu op mijn website. Gewoon, omdat mijn benen nu eenmaal wit zijn en dit nu bij mij hoort. En wie weet, worden ze heerlijk bruin in de vakantie?

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *