Vriendelijk inchecken
Hoe aardig ben jij tegen jezelf? Op welke toon spreek je jezelf toe? Of heb je hier eigenlijk geen idee van? En liefdevol vriendelijk zijn, heb je daarvan gehoord? Je kunt het leren om vriendelijk te zijn tegen jezelf en de afwisseling die bij het leven hoort te omarmen, ook als het tegenzit. Het is het geluid van je gedachten, de toon waarop je tegen jezelf spreekt en de stem van je innerlijke criticus die je kunt oefenen in vriendelijkheid. Mild zijn en aardig zijn, in plaats van kritiek hebben. Ik noem het vriendelijk inchecken bij jezelf. Dat voelt beter en fijn. Veel zachter!
Maar soms even niet. Soms lukt dit gewoon niet en gaat het mis. Je zegt ‘nee’ tegen alles wat er op je pad komt, je voelt pittige weerstand. In je hoofd en in je lijf. Merk je dat weerstand of verzet tegen wat er is spanning oproept? De spieren in je lichaam spannen zich aan, je blik verhard, gedachten herhalen zich en de adem gaat omhoog. Het is knap als je dit merkt! En ook fijn, want dan kun je alsnog vriendelijk inchecken. Maar meestal niet voordat je eerst je ongenoegen hebt geuit naar je omgeving 😉
Deze zomer zit ik in een verbouwing, Een stevige kan ik je vertellen, want alles ligt open, is kaal of best oud. De plafonds zijn eruit, de vloeren kaal, het toilet is verdwenen, ramen zijn vervangen, net als de leidingen en bedrading.
Het is een hele klus! Gelukkig doen M en ik dit niet alleen, maar zijn er lieve mensen die ons helpen. De een breekt het plafond eruit, de ander brengt broodjes heerlijke paling, weer iemand komt met plantjes voor de tuin en een ander komt regelmatig en heeft verstand van verbouwen. Het is geweldig. Voor mijn ogen zie ik dat veel wordt afgebroken, maar tegelijkertijd bouwt er zoveel op. Het wordt prachtig! Op de foto zie je een tuin waar we nog niets aan doen, maar het is al zo gezellig. De spullen die er zijn heb ik gebruikt, en wat heeft een mens veel. Een deel van wat opbouwt is niet zichtbaar, dat zit in mijn hart. En het bouwt ook daar op. Ik voel het.
Deze drukke periode maakt me blij, want ik ga na jaren latten straks samenwonen met mijn liefde. Maar het roept soms ook weerstand op. Ik heb geen zin om weer te verhuizen, ik houd niet van troep, ik wil ook genieten van het zonnetje, ik kan echt niet alles, ik wil me graag nuttig maken, hoe moet dat straks met alle kinderen. Geregeld check ik niet vriendelijk in bij mezelf en ga ik vol in de kritiek-stand. ‘Ik kan dit niet’ en ‘wat is mijn rol’ of ‘ze vinden met vast onhandig.’ En dan noem ik een boel nog niet. Harde en ongenuanceerde oordelen of kritiek op mijzelf, over wat ik niet kan en wat ik niet goed doe. Niet fijn, het is op zo’n moment nee, nee, nee.
Gelukkig herken ik deze momenten en schenk ik er aandacht aan. Heel bewust, ik maak er echt ruimte voor. ‘Wat ervaar ik nu?’ ‘Wat zegt mijn innerlijke criticus?’ ‘Wat wil ik liever niet zien? Of waar ben ik bang voor? Het zijn de emoties en gevoelens die gehoord willen worden. We gaan er in drukke perioden makkelijker aan voorbij. Even stoppen met doorgaan, voelen en vriendelijk inchecken bij jezelf is beter. Het maakt je weer positief en veerkrachtig.
Hé, er is een boel te doen. Wat wordt het mooi!
2 reacties
Elly Kaats
Mooi verwoord, kan dit toepassen op mezelf????
Didie
Ik heb wel eens geleerd dat het echte thuisgevoel in jezelf zit. Dus als je de onrust, rotzooi en chaos kunt doorstaan met een stil hart, ben je als mens ontzettend gegroeid. Ik groei met je mee…