Vriendelijk denken

Merk je ook wel eens hoe pittig je gedachten zijn? Hoe lelijk of oordelend? Ik word er soms moedeloos van, dan weet ik niet goed wat ik moet. Schrijven is voor mij een steun. Na wat innerlijk werk biedt schrijven mij verlichting en verzachting. Het is een poosje geleden dat ik schreef! Een transitieperiode brak aan sinds corona, maar ook door een aantal andere ontwikkelingen in mijn werkleven. Het was heel lastig en mooi tegelijk, en dat is het nog steeds. Ik besef me dat ik een heel eigen rol heb in het leven, misschien wel zoals wij allemaal? Maar hoe erg doe ik mijn best om bij anderen te horen of te passen in een stramien? Ik hoorde al vaker dat ik ‘lastig in te delen ben’ en misschien is dat juist. Mijn pad begeeft zich tussen diverse andere paden en ik kan niet anders dan mijzelf volgen. Als ik dit niet doe loop ik vast, en als ik niet trouw blijf aan mezelf voel ik veel spanning.

Vriendelijk denken is belangrijk voor mij, misschien omdat niet vriendelijk denken pijn doet. De woorden in mijn hoofd doen soms letterlijk pijn en de woorden van anderen doen hier een schep bovenop. Dat maakt me verdrietig en ik voel het in mijn lijf. Mijn buikgevoel roept om eerlijkheid en rechtvaardigheid. Iets waar ik mee oefenen en eigenlijk verwacht ik dit ook van anderen. Daar ga je al!

Hoe vriendelijk denk jij? Heb je het al eens geobserveerd of ermee geoefend? Van nature zijn wij mensen kritisch of oordelend van aard. Het kritisch denken zit in ons oerbrein en is vaak ook in onze opvoeding en cultuur verweven. Het oudste deel van onze hersenen bepaalt ons gedrag. Dit oerbrein werkt met instincten en emoties, reageert het meest dierlijk en het minst compassievol of beleefd. Het is bezig met overleven, en daar is weinig of geen ruimte voor vriendelijkheid of mildheid.

Als we bang of gespannen zijn, dan worden we eigenlijk dommer. We lijken niet meer in staat tot logisch redeneren of het openen van onze blik. De waarheid lijkt voor je voeten te liggen. Gelukkig hebben we ook een nieuw brein waar functies als denken, kennis, observeren, analyseren, intellect, leervermogen en taal zich mogen ontwikkelen. Maar we moeten onszelf hier keer op keer aan herinneren!

Oefenen met compassie helpt, net als het opschrijven van wat je voelt, denkt en ervaart. Ook het durven pauzeren maakt dat je ruimte maakt voor observeren. Iets waar we op de automatische piloot aan voorbij gaan. Durven stoppen en in contact zijn met jezelf. Wat ervaar je dan? Wat merk je op? Wat is de toon of aard van je gedachten? Hoe spreek je innerlijk over jezelf en anderen? En hoe vriendelijk uit je dit eigenlijk verbaal of non-verbaal?

Vriendelijk denken voelt licht en vrolijk voor mij. Het geeft me houvast in de zwaarte die er soms is en het zorgt voor meer ontspanning en rust in mijn hoofd en in mijn lichaam. Ik denk dat vriendelijkheid mijn basisoefening en missie is, een persoonlijke en inmiddels ook een zakelijke. Vriendelijk zijn mag meer aandacht krijgen en mag beslist niet onderschat worden. Het geeft je de mogelijkheid om met mildheid en zachtheid om te gaan met lastigheden van het gewone leven. Vriendelijk denken is een mooie oefening die voelt als een stevige ankerpaal, waar je steeds opnieuw mag aanleggen. Vriendelijkheid is goed voor je gezondheid en het creëert ruimte in je denken en in je leven. Ons leven wat best vaak een beetje verdrietig is en helemaal niet zo vriendelijk.