Leer vriendelijk luisteren

Gun je jezelf de moed om iets te veranderen in je leven, zodat het weer goed of kloppend voor je is?

Onze energie doet soms rare dingen. Althans, zo lijkt het. Er zijn dagen waarop onze energie verdwenen lijkt, of niet meer beschikbaar is. Er zijn dagen waarop we ’s morgens opstaan en direct in onze automatische piloot stappen. Het ‘moeten’ en ‘doen’ bepaalt onze dag en ons functioneren als mens. Ons hoofd heeft de leiding en is vaak goed getraind in het rationaliseren van ervaringen en gebeurtenissen in ons leven. Alles wat we cognitief kunnen sturen of organiseren lijkt te zorgen voor een tevreden gevoel, een noodzakelijk gevoel om überhaupt ons leven te kunnen leven. Maar welk gevoel ligt hierachter? Waar zorgt het voor of wat doet het eigenlijk met je? Kun je nog contact maken met je lichaam en nieuwsgierig zijn naar wat het jou vertelt? Stem je af op wat je misschien nodig hebt?

We weten het vaak niet. We zijn aan het overleven. We worstelen en verkrampen. We duwen, verharden en trekken. Soms willen we iets zeggen, maar kunnen we het niet. Soms willen we iets roepen, maar we weten niet meer hoe dit moet. Het doet me verdriet, en ik doe er zelf geregeld aan mee. We zijn toch allemaal mensen, maar welke wijsheid hoort daar dan bij? Waarom lukt het ons niet goed om de verbinding met onszelf en met de wereld om ons heen positievere wending te geven? Kunnen we nog echt ontspannen, rusten, tevreden zijn, speelsheid vinden, vertrouwen voelen en bewuste, open aandacht hebben? Zoveel vragen die mij bezighouden en telkens mijn aandacht weer vragen. Het voelt inmiddels als mijn persoonlijke en professionele missie om vanuit vriendelijkheid, compassie en meditatie steeds een stapje dichterbij de antwoorden op deze vragen te kunnen komen. Een groot deel van onze mentale en fysieke klachten zijn een symptoom van iets anders. Vaak is er een traumatische ervaring, onderliggend lijden of een andere onderliggende oorzaak van iets wat er niet klopt in ons leven.

Ik maak me zorgen over onze wereld, en ik voel het in mijn lichaam en in de dingen die ik doe. Het zijn twee soorten energie die aan mij lijken te trekken. De ene is doordrenkt van bezorgdheid, verdriet, spanning, rusteloosheid en somberheid en de andere goed gevuld met blijdschap, dankbaarheid, levendigheid, kracht, wijsheid en vertrouwen. Deze verschillende Qi sensaties stromen door mijn geest en lichaam en brengen me soms uit evenwicht. Er zijn dagen waarop ik wat moeilijker in beweging kan komen, of enkel mentaal. Er zijn dagen waarop mijn lichaam actief is en mijn mind wat meer in rust. Of iets daar tussenin. Wat is er nodig om onze positieve levensenergie, die wij van nature hebben als mens, weer te vinden en te laten stromen?

Het afgelopen jaar heb ik mijzelf en de wereld om mij heen nauwkeurig geobserveerd. Vanuit een positieve blik, met ruimte voor kritische bezorgdheid. Wat mogen wij mensen leren? Waarom stagneert ons huidige leven en lijken processen en structuren vast te lopen of steeds minder te werken? Wat is de bedoeling hiervan? Het is een uitnodiging om onze eigen vriendelijkheid en wijsheid weer te vinden, een uitnodiging om te ontdekken wat er hoort bij ons menszijn. Een nieuwe energie die ons duwt in de richting van fris bewustzijn, minder reactiviteit en meer compassie en verbondenheid. We mogen ontdekken! Opnieuw verkennen! Andere wegen inslaan, dingen anders gaan doen! De verbinding tussen lichaam en geest herstellen!

Waarom schrijf ik dit met tranen in mijn ogen? Omdat ik zelf hard heb geoefend om het anders te doen, iedere dag opnieuw. Omdat mijn binnenwereld onbekende prikkels ontving die mij dwongen om nieuw evenwicht te vinden. En omdat mijn lijf riep om in beweging te komen om stagnatie weer te kunnen laten stromen. Het was gek genoeg de stagnatie die mij vertrouwen gaf in dat het goed kwam en dat er iedere dag opnieuw een mogelijkheid is om de dingen anders te doen. Het ervaren van boosheid en verdriet heeft mij weer in contact gebracht met het vriendelijk leren luisteren en afstemmen op mijn lichaam en geest en de wereld om mij heen. Een eenzaam, innerlijk proces wat mij ook meer verbondenheid bracht met dierbaren om mij heen.

Iedereen die mij kent weet dat ik positief ingesteld ben, en dat klopt ook. Het is een plezierig persoonskenmerk waar ik blij mee ben en kracht uit haal. Inmiddels weet en ervaar ik dat ik niet té gevoelig ben, maar juist beresterk. En uit onderzoek is sinds kort ook gebleken dat ik niet dom ben, maar hoogbegaafd. Hoe is het mogelijk dat ik altijd heb gedacht dat ik dom was, omdat ik de wereld om mij heen vaak niet begreep? Deze wetenschap maakt dat ik nieuwe wijsheid heb om op een andere manier voor mijzelf te leren zorgen. Los van de boodschappen die ik soms krijg van anderen, los van alle oude overtuigingen en conditioneringen die in mij leven. Mijn eigen wijze zelf heb ik gevonden. Dat is zo super fijn, en ik gun het jou ook!

Wees moedig en ontdek je eigen fysieke en mentale binnenwereld eens opnieuw? Leer vriendelijk luisteren. Maak ruimte voor zachtjes luisteren naar jouw binnenwereld en buitenwereld, dat is geweldig goed begin. Ik doe met je mee. Wees moedig en gun jezelf de tijd en de ruimte om te mogen navigeren vanuit nieuwe overtuigingen en persoonlijke wijsheden. Het beoefenen van positieve compassie helpt om je levensenergie fris te laten stromen!

* Foto Freepik

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *