Zo is het nu. Mijn donkere haren worden prachtig grijswit en de eerste rimpels laten zich zien. Ik laat het, want ik houd van meestribbelen met het leven. En ik ben ervan gaan houden, van mijn lichte manen. De rimpels oefen ik nog mee. Zo is het nu, dit ben ik in Frankrijk, vastgelegd met een selfie. Ik voel me gelukkig, trots, sterk, maar ook moe. Een jaar na een grote zakelijke stap met veel werk. Een jaar nadat ik 50 jaar werd. En wat voor een jaar kreeg ik! Net als bij jou kwam corona hier voorbij, waardoor de wereld zachtjes tot stilstand kwam. Ik vergeleek het met een…

Voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog heeft Nederland een avondklok. Voor het eerst in jaren wordt een groot deel van ons leven op zijn kop gezet door een wereldwijde pandemie en een telkens verlengde lockdown. Het is een feit en het duurt nu al bijna een jaar. Maar niemand kan ons vertellen hoe we hiermee om moeten gaan. Hoe doen we dat eigenlijk? Iets waar we meestal niet bij stil staan. Het gebeurt gewoon? Sommige mensen zijn een kei in aanpassen, ze lijken moeiteloos mee te veren met de pieken en dalen van het leven. Tenminste, zo lijkt het. Maar voor het verkrijgen van mentale veerkracht is vaak innerlijk…

Steeds meer besef ik me dat alles verandert. Niets blijft hetzelfde. Ik voel het nu ook, terwijl ik dit eerder alleen rationeel begreep. Het leven is een geheel van golven. Soms verbeeld ik me dat je er een statistiek op los kunt laten. Als een hartslagmeter, die de gradaties van ervaringen meet in je leven. Hoge toppen voor de heftige ervaringen, gelijkmatige curven voor de rust en regelmaat en diep dalende curven voor de lastige perioden in je het leven. Dat wat je overkomt kun je vooraf niet bedenken. Het komt en het gaat op zijn eigen, wijze manier. Als een golfbeweging, die vraagt om meebewegen. Een mooie beweging die zijn…