Liefde
Liefde is het vermogen het gelijke bij het ongelijke waar te nemen – Theodor Adorno
Vanmiddag zat ik bij mijn advocaatje, om een rechtszitting voor te bereiden. Voor mij een spanningsvolle gebeurtenis, waarvan ik letterlijk zweetoksels kreeg. Een gesprek over de scheidingsvoorwaarden waarbij mijn ex betrokken is. Althans, als het meezit ben ik eind maart na twee jaar gedoe pas officieel gescheiden van mijn huidige ‘echtgenoot.’ Heel lastig en best gek dat ik ooit tot in mijn tenen liefde voor hem heb gevoeld.
Is liefde vergankelijk? Is het iets wat komt, een tijdje blijft en dan weer gaat? Moet je eerst dalen kennen in de liefde om de toppen te ervaren? Ik denk het. Is het nodig om eerst misère te voelen, om hierna met volle teugen te kunnen genieten? Ik geloof het inmiddels. Een voorwaarde voor het ontvangen van pure liefde is volgens mij liefde voor jezelf. Ware liefde voelt als een behaaglijk warm kacheltje in je hart. En dan op een zacht bedje van vers, luchtig ganzendons. Het maakt je bijna zwevend van gelukzaligheid.
Zijn wie je bent is toch oké, is toch voldoende? Ik denk het niet. Jezelf accepteren zoals je bent en vooral houden van jezelf is essentieel voor liefde geven en ontvangen. Een partner, een geliefde of iemand waarvan jij houdt is een aanvulling op dat wat er is. Het is beslist geen substituut of invulling van een leegte. Ook geen vervanging voor al datgene wat jij mist, of waarvan je de ernst niet wil onderkennen. Eigenliefde is een voorwaarde voor het openstaan voor en ontvangen van liefde. Iedereen die van je houdt moet wel de kans krijgen om van je te houden. En echt, dit is niet zo eenvoudig als het lijkt. Is het niet de gemiddelde mens die aanschopt tegen diegene die het dichtst bij hem of haar staat?
Liefde, een fijn en dankbaar onderwerp om over te schrijven, maar ook om over te lezen. Valentijnsdag kan mij gestolen worden, want ik vind het te commercieel. Het enige wat het mij brengt, en dat is prima, is stilstaan bij het onderwerp liefde. Liefde is essentieel voor ons bestaan, voor vrede, als drijfveer, geluksbron of houvast. Zonder liefde is de wereld niet compleet. Maar liefde is werken geblazen en absoluut geen vanzelfsprekendheid. Het vraagt iets van je, zonder dat je daarbij teveel je best hoeft te doen.
En weet je, ik dacht altijd dat ik geen liefde nodig had. Een element in mijn leven wat voor mijn gevoel ontbrak, maar ook niet noodzakelijk was voor mijn geluk. Mijn kinderen liefde geven was toch voldoende? Maar ik had het mis, zo weet ik nu, na een paar liefdevolle jaren. Daan, mijn grote liefde, heeft mij dit doen inzien. Een lofzang is hier niet op zijn plaats, dat houd ik in mijn hart. Ik wil wel kwijt dat hij het goede in mij naar boven haalt, mij accepteert zoals ik ben en mij volop steunt als dit nodig is. Hoe simpel kan het zijn? Nee, liefde is niet simpel. Zeker niet omdat ieders verleden er deel van uitmaakt. Het vraagt de nodige inspanning van twee, maar niet teveel, want dan voelt het niet echt.
Waar voel je dat nou eigenlijk, liefde? En dan bedoel ik niet dat gelukzalige, verliefde gevoel. Mindfulnessoefeningen brengen mij in contact met mijn lichamelijke sensaties, met mijn onderbuikgevoel. Ik kan ineens ook benoemen waar ik liefde voel in mijn lichaam: tinteling op de bodem van mijn buik, mijn glimlach die tevoorschijn tovert, het opstrekken van mijn rug, mijn huid die gaat stralen, mijn ogen die twinkelen. Het voelt als een stevige plank in mijn hart, zo’n prachtige teakhouten loopplank, die onverwoestbaar lijkt.
Liefde is, als je het echt voelt, heel puur en haalt het beste in jezelf en bij de ander naar boven. Ook als het gelijke ongelijk is…
Eén reactie
Eef
Lieve Maryvonne. Herkenbaar je verlangen en strijd met de liefde. Openstaan zonder verlangen, behoefte en zonder controle is eng. Dat wat je verlangt waar je behoefte aan hebt, kan je, zo lijkt het, ook weer afgenomen te kunnen worden. Liefde voor jezelf is de basis. De rest is een aanvulling op en een bevestiging van deze liefde. Onvoorwaardelijke liefde voor wie we zijn is er altijd. We worden hogelijk gewaardeerd voor ons aardse spel. Je woorden boeien en inspireren.groet Eef