• Lichtjes Gevoel

    Ken je dat? Zo’n typisch geval van je gevoel voelen. Dan bedoel ik een donderslag gevoel. Je merkt het in je hele lijf, het krimpt ineen, verstijft en verstokt. Een heel overheersend gevoel wat je wel moét voelen. Dat hebben we allemaal van tijd tot tijd. Veel lastiger is het bij subtielere gevoelens. Je kent vast het gevoel wel dat er iets ‘knaagt’, dat er iets is, maar je weet niet precies wat. In ons dagelijks leven walsen we het liefst over onze gevoelens en emoties heen. Zo is de dag veel prettiger en heb je er minder last van. Het helpt zelfs om je aandacht op iets anders te…

  • Super zacht

    Is super zacht het nieuwe ontspannen? ‘Voel je de zachtheid? Ervaar de zachte, ontspannen spieren. Wees oneindig zacht.’ Woorden die je misschien kent of eens gehoord hebt. Ik hoor ze de laatste tijd regelmatig. Maar wat doet dit met je? Bij mij roept de vraag om zachtheid soms weerstand op. Hoezo moet ik zacht zijn? Tijd voor een mini-onderzoek. Wat maakt dat ik weerstand voel? Wat roept het woord zachtheid op? Het vraagt iets wat voor veel mensen lastig is, of misschien zelfs een utopie. Het roept om een specifieke toestand, fysiek en mentaal, die we het grootste deel van de dag niet ervaren. Ik voel me soms niet zacht. Het zijn…

  • Hello?

    ‘Hello, can you hear me?’ Nou Adele, je laat me schrikken. Maar ik hoor je en tegelijkertijd ook mijzelf. Soms triggert iets een emotie. Het maakt je wakker en schudt je door elkaar. Hé hallo! Wat voel je eigenlijk? Adele deed dit zojuist met mij. Heel even keek ik mijn zorgen recht in de ogen. Ik zag ze en voelde ze in mijn hele lichaam. Ik kromp ineen en verstijfde. Het afruimen van de tafel was ineens niet meer belangrijk en ik besloot erbij te gaan zitten. Bij dat overweldigende, kwetsbare gevoel. Kom maar op, dacht ik. Dit zit me al een poosje dwars. Cognitief weet ik donders goed waar het over…

  • Een ouder, soms

    Soms wil je ruimte en toch dichtbij zijn. Soms wil je duwen en ook trekken. Soms wil je schoppen en ook knuffelen. Soms wil je troosten en ook getroost worden. De rol van een ouder gaat niet over rozen. Tenminste soms. Hoe hard komt het aan wanneer het niet goed gaat met je kind, wanneer er zorgen zijn, wanneer de twijfels te groot zijn en de leugens teveel. Hoeveel pijn doet het wel niet wanneer je het gewoon niet weet, helemaal niet weet hoe het verder moet of hoe de uitkomst zal zijn? Het kost wat inzet en reflectie om de stress van alle dag een plek te kunnen geven.…

  • Glinsterende lichtjes

    Ook al weet je dat niets is wat het lijkt, je gelooft toch dat iets wel is wat het lijkt. Heb jij dat nou ook? Vaak stink ik er toch in. Automatische gedachten brengen je daar waar je niet wilt zijn. Gevoelens van verdriet of angst komen dan ineens omhoog. Niet fit en verkouden liep ik vanavond over straat, op weg naar mijn vriend waar ik ging eten. Het was vooral de terugweg die mij verwonderde. Het stevige tempo waarin ik liep, de stramheid van mijn spieren, de vrieskou die zo mooi zichtbaar was in het licht van de lantarenpalen. Maar ook de gedachten die ik had over de gezellige avond, over hoe ik me vandaag…

  • Gelukkig nieuwjaar ;-)

    Mijn haren gaan soms overeind staan van nieuwjaarswensen. Heel lelijk om dit te denken, maar ik doe het. Gelukkig nieuwjaar, happy new year of een gezond 2016? Ik heb ook dit jaar weer pogingen gedaan, maar het voelt eigenlijk niet goed om te zeggen. Natuurlijk gun ik iedereen het allerbeste voor 2016, maar ik zou de boodschap liever persoonlijk maken in de vorm van ‘houd vol’, ‘laat je niet uit het veld slaan’, ‘maak er het beste van’ of ‘ik gun je minder pijn.’ Misschien denk ik dit niet, maar voel ik dit zo. Zoveel mensen om mij heen zijn aan het strijden. Knokken voor hun dagelijks bestaan in welke zin dan ook. Het leven is…

  • Eerste hulp met aandacht

    Misschien is het grote geheim van geluk wel dat je hele gelukkige gevoelens toe kunt laten op het moment dat je gelukkig bent. En dat je het gewoon weer loslaat als het gevoel weer over is. Met verdrietige of nare gevoelens doe je precies zo (Eline Snel). Waarom is het zo lastig om mee te gaan met de golven van het leven? Hoe komt het dat wij ons hardnekkig verzetten tegen de nare dingen die ons overkomen? Maken de dalen in het leven ons zo van slag, dat we de rest soms vergeten? Als we iets fijns meemaken, dan genieten we. Echt volop van alles wat dit fijne met zich meebrengt. Op een terrasje zitten in…

  • Zacht afscheid

    ‘Afscheid nemen is met zachte vingers, wat voorbij is, dichtdoen en verpakken in de goede gedachten der herinnering.’ Afscheid nemen en loslaten. Iets wat bij het leven hoort. Maar soms is het een beetje meer dan gemiddeld een factor in je leven, zoals bij mij. Afscheid nemen is iets achter je laten, misschien wel iets heel fijns. Ook kan het iets zijn wat je liever niet achter je wilt laten, maar dit toch moet. Dit maakt afscheid tot iets lastigs, iets verdrietigs. Maar als je er bewust mee omgaat, dan verlicht dat de pijn wat. En opent het een deurtje. Morgen neem ik afscheid bij het Kinder- en Jeugdtraumacentrum. Dat…

  • In het nu

    Het nu is vaak fijn, echt. Dan geniet ik van wat de zintuigen waarnemen. Mijn ogen hebben het druk met kijken en mijn neus ruikt wat af. Het moment tovert mij soms in een super stemming. Dan doe ik heimelijk een rondedansje en denk ik, wat heerlijk is dit! De geur van koffiebonen, het gevoos van de kat, mijn dollende kinderen of het aanlokkelijke ligbedje op mijn balkon. Mijn gedachten laten me geregeld dagdromen, maar zorgen niet voor die fijne genietmomentjes. Die ervaar ik alleen in het nu. Het moment laat zich ook verkennen. Elke moment is nieuw, pril en je weet nooit wat er gaat komen. Een ervaring dient zich aan, blijft even of soms langer en gaat…

  • Zen buikje

    Twee handen leg ik op mijn buik, als ik op mijn kussen zit. De duimen raken elkaar vlak onder de navel en mijn andere vingers liggen in de vorm van een kommetje eromheen en ondersteunen elkaar losjes. Tijdens de meditatie ben ik opmerkzaam van wat er gebeurt in mijn buik. Ik voel hem opbollen bij de inademing en merk hoe hij weer invalt bij de uitademing. Ook borrelt of steekt het daar wel eens, maar dat is oké. Het is vertrouwd om zo te zitten voor me, ik doe het dagelijks. Soms kort, soms lang en soms heel lang. Ik heb een zen buikje en ben er vriendjes mee geworden. Voor het eerst van…