Glinsterende lichtjes

Ook al weet je dat niets is wat het lijkt, je gelooft toch dat iets wel is wat het lijkt. Heb jij dat nou ook? Vaak stink ik er toch in. Automatische gedachten brengen je daar waar je niet wilt zijn. Gevoelens van verdriet of angst komen dan ineens omhoog.

Niet fit en verkouden liep ik vanavond over straat, op weg naar mijn vriend waar ik ging eten. Het was vooral de terugweg die mij verwonderde. Het stevige tempo waarin ik liep, de stramheid van mijn spieren, de vrieskou die zo mooi zichtbaar was in het licht van de lantarenpalen. Maar ook de gedachten die ik had over de gezellige avond, over hoe ik me vandaag voel, over mijn fijne leven het afgelopen jaar. En dan ineens wordt mijn blik weer mindful en gericht op de mooie kerstversiering in de huizen. Heerlijk overal naar binnen gluren. Waarom lukt dat vanavond niet goed? Het is een grote hobby van mijn dochter en mij in de decembermaand. Glinsterende lichtjes en slices of life kijken.

Juist deze glinsterende lichtjes maakten mij vanavond verdrietig. Een golf van tranen kwam ineens op, terwijl ik rustig doorliep. Mijn blik was anders, maar de woonkamers waren even prachtig als altijd in deze tijd. Glinsterende lichtjes, knusse banken met dekentjes, warme sokken en kerstbomen. Geschrokken van mijn tranen was ik weer terug met mijn aandacht. Terug bij het lopen, maar ook aanwezig bij mijn gevoel. Ik was ineens verdrietig, dat is oké. En hé, niets is toch wat het lijkt?

De glinsterende lichtjes brachten mij weer terug bij mijn gedachten. Natuurlijk niet. Als je denkt dat iets is zoals het lijkt, dan heb je het vaak mis. Ik kijk toch altijd verder dan mijn neus lang is? Nou vanavond even niet. De blik in de huiselijke gezelligheid bracht mij terug naar mijn eigen gezin. Naar de tijd voor mijn echtscheiding. Toen leek alles vast ook zo voor voorbijgangers?

Achter elk lichtje zit een hart. Een hart met liefde, angst, boosheid of verdriet. Als je goed oplet, dan zie je het. Als je in gedachten voorbijloopt, dan merk je er niets van. Ik ben blij dat ik de lichtjes gezien heb, maar ook gevoeld. Bijna thuis was ik weer oké. Tijd om lekker met mijn eigen lichtjes onder de wol te kruipen.

 

Eén reactie

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *