-
Lichtjes Gevoel
Ken je dat? Zo’n typisch geval van je gevoel voelen. Dan bedoel ik een donderslag gevoel. Je merkt het in je hele lijf, het krimpt ineen, verstijft en verstokt. Een heel overheersend gevoel wat je wel moét voelen. Dat hebben we allemaal van tijd tot tijd. Veel lastiger is het bij subtielere gevoelens. Je kent vast het gevoel wel dat er iets ‘knaagt’, dat er iets is, maar je weet niet precies wat. In ons dagelijks leven walsen we het liefst over onze gevoelens en emoties heen. Zo is de dag veel prettiger en heb je er minder last van. Het helpt zelfs om je aandacht op iets anders te…
-
Hello?
‘Hello, can you hear me?’ Nou Adele, je laat me schrikken. Maar ik hoor je en tegelijkertijd ook mijzelf. Soms triggert iets een emotie. Het maakt je wakker en schudt je door elkaar. Hé hallo! Wat voel je eigenlijk? Adele deed dit zojuist met mij. Heel even keek ik mijn zorgen recht in de ogen. Ik zag ze en voelde ze in mijn hele lichaam. Ik kromp ineen en verstijfde. Het afruimen van de tafel was ineens niet meer belangrijk en ik besloot erbij te gaan zitten. Bij dat overweldigende, kwetsbare gevoel. Kom maar op, dacht ik. Dit zit me al een poosje dwars. Cognitief weet ik donders goed waar het over…
-
Zachte aandacht
Aandacht voelt zacht, wanneer je het toelaat op lastige plekken. Als je erbij durft te blijven, dan gebeurt er iets. Gedachten en gevoelens zijn soms zo overweldigend. Ze nemen je mee, ver hier vandaan, weg van dit moment. Er naartoe bewegen, ja zeggen, het verwelkomen. Allemaal woorden die ik gebruik in mijn mindfulnesstrainingen, maar ook bij mijzelf. Het helpt mega om erbij te blijven, bij een rot gevoel. Niet meteen, echt niet. Dat is lastig, voor mij ook. Een boel hersenspinsels zijn nodig om telkens wat dichterbij te komen. Stapje voor stapje. Geen weken of maanden van spinsels, maar dagen. Vermoeiende dagen, die je volledig in je hoofd doorbrengt. En als alle spinsels voorbij…
-
Hallo onzekerheid
Was het de film die ik zag? Of wist ik het eigenlijk zelf wel? Het is kerstmis, een tijd van drukte, liefde, koude, warmte, gezelligheid en besef. Tegen het einde van het jaar ben ik me, meer dan anders, bewust van waar ik sta. Het lijkt een onwrikbaar bewustzijn van wat het afgelopen jaar me bracht, hoe het nu is en wat er waarschijnlijk gaat komen. Lekker niet mindful, maar ik heb het nodig. Het voelt misschien wel als mijn positie bepalen, mezelf een plekje geven in de gekke wereld. En misschien ook wel, mijzelf zekerheden voorspiegelen, temidden van onzekerheid. Een prachtige film liet mij smelten, waardoor mijn emoties vloeiden. Ik liet het gaan, het was best…
-
Gekke werveltjes
Adem in ‘knap’ en adem uit. Adem in ‘knap’, daar gaat er nog één, en adem uit. Best wel gek eigenlijk waar een wervelkolom toe in staat is. Die van mij kan er in elk geval wat van. Jarenlang zat hij op slot, muurvast en was er geen beweging in te krijgen. De stress had de achterkant van mijn lichaam veroverd, van mijn nek tot aan mijn billen. Het voelde niet lekker, maar ik ervoer geen pijn. Ik was mij niet eens bewust van het feit dat er een hele berg in mijn rug zat: stress. Iets wat ik mij nu niet meer kan voorstellen. Mijn lichaamsbewustzijn is enorm toegenomen,…