Over eerlijkheid

Zojuist heb ik mijn opleidingscoördinator via de mail gemeld dat ik voortijdig de retraiteweek heb verlaten. ‘Eerlijkheid duurt het langst’ hoort bij me en gaat knagen als ik dit negeer. Hoe pijnlijk ook, het leek mij verstandig om te luisteren naar mijn gevoel.

Mijn droom om mindfulnesstrainer te worden blijf ik najagen. Ik hoop dat ik alsnog toegelaten word tot de opleiding in Amsterdam. Zo niet, dan kijk ik verder, want er zijn vast nog wel andere mogelijkheden en ik hoop kansen om in september 2012 te starten. Bij een aantal opleidingen is de retraite een onderdeel van de opleiding zelf. Misschien is dat wel beter voor mij op dit moment. Mindfulness voelt als mijn roeping, mijn pad, dus laat ik daar maar op vertrouwen.

En over eerlijkheid gesproken. Een woord dat de laatste paar dagen steeds door mijn hoofd spookte. Het is net of een poppetje van boven mij een pion voorhoudt met het woord ‘eerlijkheid.’  Dat zette mij aan het denken.

Het is gek maar waar. Ik heb gemerkt dat eerlijkheid niet in ieders vocabulaire past. Althans niet met de betekenis die het volgens mij en het woordenboek heeft: zonder leugens en bedrog. Eerlijkheid is gerelateerd aan waarheid. Waarheid is puur subjectief, dat maakt het verdomd lastig te meten.

Het doet mij pijn heb ik gemerkt, dat veel mensen een loopje nemen met hun waarheid. Dat zij enkel kunnen denken in het straatje van hun eigen bestaan. Ongenuanceerde aannamen, gebaseerd op eigen genoegens. Hoe is het mogelijk dat oogkleppen soms alleen door anderen verwijderd kunnen worden?

Het valt mij op hoeveel mensen de waarheid verdraaien. Dat gebeurt in hun hoofd en wordt veroorzaakt door een boel factoren. Maar ik denk dat angst de grootste factor is. Bang voor confrontatie, bang voor verdriet of tegenslag, bang om afgewezen te worden en ga zo maar door.

‘Eerlijk zijn’ krijg je mee in je opvoeding, althans dat probeer ik mijn kinderen bij te brengen. Praten vanuit jezelf, vanuit je gevoel, los van ingewikkelde scenario’s of angsten. Daar gaat het naar mijn idee om. Niet om de brei heen draaien, maar kijken naar wat is. En dat is -hoe lastig ook- zoals het is. De link naar mindfulness is ook meteen gelegd. Als je aandacht in het huidige moment is, zie je de waardheid zoals hij is. Los van hersenspinsels. Dat vind ik zo mooi.

Sommige mensen zijn gewend om de waarheid telkens te verdraaien. In hun ogen lijkt het dan absoluut waar, daar kunnen ze niet eens altijd iets aan doen. Sterker nog, het lijkt net of de ander, met een afwijkende waarheid, liegt. Ingewikkelde materie.

Ik voel mezelf een soort rechtvaardigheidsstrijder, ik hou van normen, waarden, eerlijk en oprecht zijn. Onrechtvaardigheid doet mij pijn. Als kind had ik hier ook al last van. Eerlijk zijn is een waarde in mijn leven waar ik belang aan hecht.

Enfin, wat losse gedachten op een rij. Blijkbaar heel noodzakelijk voor mij op dit moment. Ben ik nog iets vergeten? Ik geloof het niet. En zo ja, dan heeft dit niets te maken met oneerlijkheid.

Zie ook: Retraite resumé