Hallo wereld

Zonder liefdevolle vriendelijkheid is aandachttraining niet compleet. Vriendelijkheid en mildheid is onmisbaar bij het ontwikkelen van aandacht. Je kunt het vertalen in een kwaliteit die je graag in je leven zou willen hebben of versterken, zoals bijvoorbeeld rust, vrijheid of geluk.

Tja, en toen kwam alles tegelijk. Ik was al gewaarschuwd, door anderen maar ook door mijzelf. Op 15 september startte ik met de Opleiding Mindfulnesstrainer en op 29 oktober met mijn nieuwe baan. Hoe heerlijk is dat na een vreselijk lange periode thuis. Een periode waar het gevoel van ‘naast de maatschappij staan’ en eenzaamheid overheerste. Een lastige tijd van extreme vermoeidheid en neerslachtigheid vanwege mijn scheiding, verhuizing, werkloosheid en het plotselinge co-ouderschap. Dit alles in het licht van afscheid nemen, acceptatie en opnieuw beginnen. Een typisch geval van vallen, stilstaan, opstaan en weer doorgaan.

Mijn tijd heb ik nuttig besteed door te investeren in alles wat goed voelde. Deel I van mijn biografie is uitgegeven in boekvorm, zoals ik graag wilde. En ik ben doorgegaan met schrijven, omdat het mij kracht geeft en inzicht in mijn persoonlijke ontwikkeling. Ook realiseerde ik mij dat de kentering in mijn leven zo drastisch was, dat het mij noodzakelijk leek om hierbij stil te staan. Mijn gevoelens en emoties volgen en deze in kaart brengen. Mijzelf analyseren en nauwlettend in de gaten houden. Dat was nodig, voor de verwerking van alles wat ik in drie jaar tijd heb meegemaakt.

Mijn liefde voor mindfulness is gegroeid, zeker nu ik met de trainersopleiding ben begonnen. Wat is dit genieten zeg, mijn studie geeft me veel energie. Fase I van mijn opleiding startte met het volgen van de mindfulnesstraining. Dit is zo goed voor mij. De training is meer dan een houvast in mijn dagelijks leven. Ik word er sterk van, rustig en ontspannen. Bovendien helpt het mij om bij mijzelf te blijven in wat voor situatie dan ook. Dat geeft kracht, want rust en bewustzijn sturen mij vanzelf in de goede richting, zo merk ik.

Als ik het druk heb, dan ben ik geneigd om streng te zijn voor mijzelf, te streng. Dan spreek ik mezelf genadeloos toe op zo’n corrigerende toon. Deze mentaliteit in combinatie met veel nieuws in je leven werkt niet echt. Een hoofd vol nieuwe dingen is zó wennen geblazen. Alles moet zijn plekje krijgen in je denkpatroon, maar ook in je gewoonten. Nieuw is eigenlijk vreselijk vermoeiend. Alleen al het wekkertje dat in de ochtend afgaat en je wakker schudt voor de dag heeft impact.

De afgelopen paar weken stonden dan ook in het teken van vermoeidheid. Helemaal stuk op de bank ploffen na een werkdag of uitgeput neerstrijken in mijn auto na een lange, maar heerlijke studiedag. Het is gewoon wennen geblazen. Mijn baan bij de Jeugdriagg is super, ik heb het erg naar mijn zin. Mijn eerste werkochtend stapte ik ontroerd op mijn fietsje: ‘Daar ga ik dan, op weg naar mijn werk. Hallo wereld.’

Toch heb ik heb tijd nodig om te wennen aan mijn nieuwe situatie van werk en opleiding. Dit is wat lastiger in de week dat mijn kinderen er zijn. Als ik dan thuiskom ben ik ineens de alleenstaande ouder die moet koken, opruimen, luisteren, afwassen, overhoren en nog veel meer. Het bewaken van mijn balans vind ik dus erg belangrijk op het moment, dat is prio 1. Gelukkig gaat het goed, ik neem de ruimte en de tijd die ik nodig heb om in evenwicht te blijven. Hier geldt nog steeds, iets wat ik blijf herhalen, geduld en tijd brengen mij wat ik nodig heb.

Liefdevolle vriendelijkheid is een eigenschap die ik eigenlijk van nature gewoon heb. Het gevaar loert in stress. Als ik gespannen ben verhard ik zo enorm en weg is de vriendelijkheid. Mild zijn naar mijzelf is dan absoluut niet aan de orde. Toch lukt het me iedere dag een beetje meer om dit te doorbreken. Ik heb besloten om aardig te zijn voor mijzelf. Gewoon omdat ik dit verdien, maar vooral omdat het mij verder helpt. Ik sta iedere dag weer op met mezelf. Wat een verrijking dat ik dit weet.

Voorspoed komt na tegenslag. Tegenslag komt nooit alleen, maar voorspoed blijkbaar ook niet. Het voelt alsof ik als een raket omhoog schiet en ook de goede richting op. Zo’n gevoel van een niet te stoppen glimlach en een non-stop kriebeltje in je buik.

Hallo wereld, daar ben ik weer! En er komt nog meer geloof ik.