Over voelen

Mijn gevoel is weer terug in vol ornaat. Mijn emoties ervaar ik volledig, net als de lichamelijke sensaties die zij oproepen. Zie ik iemand huilen, dan schiet ik vol. Ben ik blij, dan voel ik me super vrolijk en gelukkig en straal dat ook uit. Ik voel het in mijn buik als ik verdrietig ben. Ik merk het aan mijn nekspieren als ik pieker. Mijn kaken klemmen strak op elkaar als ik boos ben. De uitdrukking in mijn gezicht is hard als ik een vol hoofd heb. Mijn onderrug doet zeer als ik in de stress schiet. Ik proef goed als ik rustig ben en ga keihard zingen als ik me heel ontspannen voel.

Wat mooi, dit maakt mij mens! Bovendien is het een waardevolle opsomming, omdat ik duidelijk inzicht heb gekregen in mijn fysiek en mentaal functioneren. Mijn opleiding tot mindfulnesstrainer brengt mij nu nog dichter bij de ervaring, bij alles wat er gebeurt in mij. Daar geniet ik zo vreselijk van. Wat zit een mens prachtig in elkaar, maar ook wat is het jammer als er veel blokkades zijn. En echt, ik weet hoe het is, want ik heb een heleboel jaar gewoon niets gevoeld. Alles was vlak, hetzelfde, neutraal of mat. Huilen lukte me niet, boos zijn evenmin. Een emotie kon ik enkel uiten op een mopperige, verkrampte manier. Chronische spanning is absoluut slecht voor een mens.

In mijn opleiding leer ik nuances en verfijningen aanbrengen in mijn gevoel. Wat voel ik dan precies? En waar voel ik dit? Wat doet het met mij? En hoe uit ik dit? Het doet mij goed om hiermee bezig te zijn, want het geeft me inzicht in mijn persoon en dat is belangrijk. Ik ben belangrijk en hoef niet op de tweede plek, zoals ik vroeger heel gewoon vond. Ook kijk ik er erg naar uit om straks anderen te helpen bij hun persoonlijk bewustwordingsproces.

Vanavond was ik heel verdrietig, want mijn kinderen zijn weer weg voor week. Ineens was het zo akelig stil in huis. Een super verdrietig gevoel kwam op, werd een huilbui en verdween hierna weer. Ik vind dit oké tegenwoordig, want het is een uiting van mijn emotie op een bepaald moment. Een gevoel komt en gaat en het doet mij goed om er even bij stil te staan, dan is het zo weer weg. Huilen is voor mij een ontlading van spanning, het lucht letterlijk op. Het maakt mijn gemoed rustiger en mijn spieren weer ontspannen. Zo ontstond dit gedichtje:

als je weer kan voelen
dat is echt heel fijn
maar een keerzijde
is er absoluut ook en
die doet zoveel pijn
het is net als de stilte
die heel fijn kan zijn
maar als hij opgelegd is
zonder bewuste keuze
dan doet hij zoveel pijn
een medaille heeft twee
kanten en lijkt zonder
einde of begin, toch heeft
één kant vaak een plusje
en de andere kant een min