-
Stap
een stap moet je nemen zonder twijfel gaan alleen is er soms even een weg niet te begaan de weg lijkt verdwenen je stap wil plots niet gaan er blijft niets anders over dan met je stap stil te staan een gevoel van onbehagen verslagenheid en verdriet bekruipt je als je de weg echt niet meer ziet een stap op de plaats is het enige wat gaat maar als je bij je stap blijft is het heus niet te laat probeer eens wat liefde en geduld voor je stap koester hem zonder schop en zeg stilstaan is knap dan wil hij soms ineens weer aan de wandel gaan op stap…
-
Herfstgevoel
Het is al aardig donker, nog maar weinig lampjes branden in de laan. Regendruppels vallen van de bomen, net als een aantal bladeren. De eerste kastanjes heb ik al bewonderd, want het is herfst in Bloemendaal. Vanuit mijn bovenwoning kan ik alles goed volgen. De hardwerkende overburen, de lieve tante van de ijssalon op haar super hoge hakken, de overload aan auto’s die gerepareerd moeten worden bij de garage onder mij, snel fietsende moeders, hardlopers op de straat vanwege de boomstronken op de stoep en de toestroom naar het gezellige café ’t Hemeltje waar ik vlakbij woon. Dit alles voorzien van sjaals, capuchons, regenkleding, paraplu’s, veelal haastige blikken, opgetrokken wenkbrauwen…
-
Als in de wind
als in de wind voel ik mij vrij en heel tevreden met wat ik ervaar echt een frisheid en ware kracht is de richting van speelse deining als in de wind dwarrel ik mee op de flow die mij besprenkelt een soort oerkracht met verlangen maar heel tevreden met wat er nu is
-
De zomer door
De afgelopen weken heb ik weinig geschreven, gewoon omdat het niet ging. Mijn schrijfflow was weg en mijn dagelijks leven ontregeld wegens de zomervakantie. Ik moest behoorlijk wennen aan het gewissel: met mijn kinderen, zonder mijn kinderen, met Daan, zonder Daan, met Daan en zijn kinderen en dan ineens weer helemaal alleen zijn. Dit vergt aanpassing aan de situatie, een telkens nieuwe. Absoluut niet saai, maar best wel vermoeiend. De zomer was heerlijk, maar ik voelde me niet helemaal top. De zomer door… De twee weken zonder mijn kinderen ben ik goed doorgekomen. Daar ben ik trots op, want ik zag er als een berg tegenop. Afscheid nemen vind ik belangrijk, het…
-
Omgaan met misère
Een vraag aan mijzelf, gesteld vanuit de mindfulnessgedachte: “Hoe gaat het eigenlijk met me?” Hmmm, dat is een lastige om op te schrijven, want het liefst breng ik hier niets dan positiefs. Met mij gaat het best goed, maar mijn leven verdiend op dit moment net een voldoende. Wat was het heerlijk, even een paar daagjes weg. Daan en ik zeilden met een Compromis 720 over de Friese Meren. Voor mij bekend terrein, ik kwam er vroeger al met een BM of Valk. Mijn ouders woonden acht jaar in Akkrum, in een heerlijk huis aan het water met bootjes voor de deur. Echt fijne herinneringen heb ik hieraan. Het was…
-
Over burn-out
Een burn-out is iets vreselijks. Wat het met je doet is lastig uit te leggen aan je omgeving, maar neem van mij aan, het is een boel. Als je goed wilt herstellen dan moet je er doorheen, helemaal en alleen, maar wel met steun van anderen. Het is hard knokken, vallen en opstaan, twee stapjes vooruit doen en weer eentje terug. Het maakt je eenzaam, verdrietig, boos, teleurgesteld, onzeker, angstig en somber. Er gebeurt zoveel met je dat je het amper zelf kan bijbenen. Laat staan je omgeving. Mijn leven schudt nog op zijn grondvesten, terwijl het toch al ruim twee jaar geleden is dat ik onderuit ging. Echt goed…
-
Vertrouwen
mijn vertrouwen komt terug in schokken en beving via een glimlach en traan een glimpje van plezier doet mij echt zo goed, is een vlaag vol vertrouwen een klein beetje maar heb ik nodig voor morgen dat heb ik best verdiend vertrouwen komt na knokken toch? ik geloof het wel vechten werkt bevrijdend mijn vertrouwen komt terug in schokken en beving via een glimlach en traan kom maar op rare wereld ik ben er al een tijdje weer en geloof me, ik kan je aan
-
Discipline
Het is tijd voor discipline! Even een kort berichtje op de zondagavond, omdat ik een goed voornemen heb voor deze week. Ik ga eens kijken of ik mezelf kan onderwerpen aan discipline. En dan bedoel ik met name de discipline op het gebied van de klok en mijn computer. Mijn dagen zijn niet gevuld met werk, omdat ik op zoek ben naar een baan. Mijn dagen zijn vooral vol met mijn grote hobby: mijn computer. Heerlijk contact met de buitenwereld, althans virtueel. Dat voelt zo vertrouwd. Toch is het niet goed vind ik. Mijn computer heb ik inmiddels voor de tweede keer -kapot- bij de Mediamarkt achtergelaten. Helaas heb ik…
-
Mijn hoofd
als ik loop heel gek dan loopt mijn hoofd mee buig ik voorover best vreemd dan knikt mijn hoofd mee als ik zit en heel alert dan heeft mijn hoofd rust heel bewust kijk ik ernaar dan voel ik maar dat is oké
-
Over eerlijkheid
Zojuist heb ik mijn opleidingscoördinator via de mail gemeld dat ik voortijdig de retraiteweek heb verlaten. ‘Eerlijkheid duurt het langst’ hoort bij me en gaat knagen als ik dit negeer. Hoe pijnlijk ook, het leek mij verstandig om te luisteren naar mijn gevoel. Mijn droom om mindfulnesstrainer te worden blijf ik najagen. Ik hoop dat ik alsnog toegelaten word tot de opleiding in Amsterdam. Zo niet, dan kijk ik verder, want er zijn vast nog wel andere mogelijkheden en ik hoop kansen om in september 2012 te starten. Bij een aantal opleidingen is de retraite een onderdeel van de opleiding zelf. Misschien is dat wel beter voor mij op dit…